«زاينده‌رود، شاهرگ حياتي اصفهان با شاخ آبه‌هاي پرثمرش، مايه حيات را در پيخ و خم رگ‌هاي‌اندام شهر و روستا جاري مي‌سازد و با ترنم نغمه‌اي شادي‌بخش و رقص دلكش از دامنه‌هاي برف‌پوش زردكوه تا كوهپايه‌هاي «آيد و غميش»، برنج‌زارهاي چشم‌نواز «لنجان»، باغ‌ها و بيشه‌زارهاي فرحبخش «ماربين»، شاليزرهاي ثمربخش «جي»، كشتزارهاي سرسبز «براآن»، و دشت‌هاي گسترده «رويدشت» به صد جلوه مي‌گذرد تا در آغوش نيزارهاي «تالاب گاوخوني» آرام گيرد.