بانی هاپ یا جفت زدن (پرش جفت با دو چرخ) یک تمرین سه مرحله ای ست.

1.سرعت را بالا ببرید و دور پدال زدن را از یک چهارم به سه چهارم برسانید.
2.چرخ جلو را بلند کرده و
3.چرخ عقب را از دو اینچ به دو فوت (بسته به قدرت تان) بلند کنید.

در اینجا هدف نگاه داشتن سطح دوچرخه در هوا در طول مانع است. وقتی در طول مانع هستید (مانع در این جا می تواند یک بطری آب افتاده بر روی چمن یا زمین تمرین باشد)، چرخ عقب را کمی قبل از چرخ جلو به سمت پایین بگیرید و مهم تر از همه این که فرود خود را با انعطاف دست ها (و بازو ها) و پا ها مانند عمل یک کمک فنر یا ضربه گیر در مقابل فشار، کنترل نمایید.


بازی تعادل تمرین دیگری ست که در هنگام مسابقه مفید واقع می گردد. این یک تمرین قدیمی ست که: در یک منطقه کوچک دقت کرده و ببینید چطور می توانید بدون این که یک پای تان را به زمین بزنید بر روی دوچرخه خود ساکن بمانید. گرانت می گوید: "در زمان شروع مسابقه، هنگامی که پشت ریل آغاز مسابقه هستید، اگر پیش از شروع حالتی ایستاده داشته باشید، بی شک سریع تر می توانید حرکت را آغاز کنید."

مارپیچ رفتن ها (به شکل عدد 8 انگلیسی) اطراف یک سری مخروط یا بطری های پلاستیکی کنترل شما را در یک مسابقه با مسیر مانع دار بهبود می دهد.

گرنت پیشنهاد می دهد روی اتصال یا برخورد ها تمرین کنید: "دوستی را پیدا کرده و با هم تمرین کنید که دقیقن کنار شما با دوچرخه حرکت کند و در یک جای صاف با هم بر خورد داشته باشید". این حرکت را با پرخاش و عصبانیت انجام ندهید. چون این مسئله برای شما پیش خواهد آمد و شما باید با این مسئله کنار بیایید. کم کم آغاز کرده و ادامه دهید تا زمانی که یک مسیر تمرین مسابقه ای را به بهترین نحو ممکن به پایان برسانید، کار خود را ادامه دهید.