در انتهاي خيابان علوي و در نزديكي هاي آثار ديگري همچون خانه هاي
بروجردي و طباطبائي و بقعه سلطان امير احمد (ع)، در طرفين خيابان،
دو ديوار بلند كاهگلي به چشم مي خورد كه از بقاياي حصار معروف
عهد سلجوقي است . اين دژ تسخير ناپذير آن دوران در اواسط قرن پنجم
هجري به همت يكي از رجال نامدار و سخاوتمند در دولت سلجوقيان به
نام خواجه مجدالدين ابوالقاسم كاشاني ساخته شده است و اسناد معتبر
تاريخي نشان مي دهد كه اين دژ بلند ، مستحكم و حصين چند بار اهالي كاشان را از دست حملات سخت لشگريان مهاجم و از قتل
عام هاي وحشيانه و غارت عمومي نجات داده است.
در كنار اين دژ، قلعه اي عظيم خود نمائي مي كند كه به دستور سلطان جلال الدين ملك شاه سلجوقي (جلوس 465 ق) ساخته شده است .
اين بناي عظيم خشت و گلي مدتها از اهالي كاشان حراست مي نموده است و مدتي هم ارگ و مركز حكومتي كاشان بوده است . در داخل و
خارج قلعه دو بناي گنبدي شكل وجود دارد كه موسوم است به «يخچال»، بدين صورت كه با نگهداري يخهاي زمستاني در اين يخچالها،
جوابگوي نياز اهالي در تابستان گرم كوير بوده